Nieuwsbrief juni 2012
Nieuwsbrief Jabulani Kids Zimbabwe juni 2012
In deze nieuwsbrief leest u welke activiteiten bestuursleden van Jabulani Kids Zimbabwe (JKZ) en vooral de kinderen en werknemers van het King George VI (KGVI) centrum in het afgelopen halfjaar hebben ondernomen.
Financiële_situatie_KGVI
Nieuw:_kies_een_project_om_te_sponsoren
Bijzondere_activiteiten_in_het_KGVI_centrum
Dans_op_KGVI
Het_verschil
Kraamfeest_Tim
Afscheid_Hilda_van_der_Stok
Financiële situatie KGVI
In november 2011 heeft een aantal bestuursleden van JKZ het KGVI centrum bezocht. We hebben toen uitvoerig met directrice Inez Hussey, gesproken over de financiële situatie van het centrum. Die is, zoals te verwachten met de moeilijke economische situatie in Zimbabwe, niet rooskleurig. Toch zijn er enkele lichtpunten.
De overheid heeft bijgedragen aan de salarissen van enkele stafleden op het centrum, vooral aan die van de verpleegkundigen. Ook van de KGVI school kwam goed nieuws, want daar betaalde de overheid mee aan de salarissen van de leraren. De salarissen worden nog steeds niet iedere maand betaald. Ook blijven ze veel te laag om van rond te komen. Toch betekent het wel dat het KGVI centrum weer in beeld is bij de overheidsinstanties. Dat onderstreept dat de overheid toch ziet dat zowel de school als het centrum een belangrijke rol vervullen in de opleiding en verzorging van kinderen met een beperking.
Ook bijdragen van internationale organisaties en andere donoren zijn gestegen in 2011. Zo hebben Zimbabwanen zelf meer geld gegeven in vergelijking met voorgaande jaren. Verder heeft de Nederlandse ambassade in Harare ondermeer bijgedragen aan de financiering van de ontwikkeling van een woordenboek in gebarentaal voor dove en slechthorende kinderen. Ook UNICEF stelde fondsen beschikbaar voor kosten van de school en het centrum.
Al met al zijn dit bemoedigende ontwikkelingen. Toch werd het financiële jaar afgesloten met een tekort van ongeveer 50.000 euro. Daarom wil JKZ doorgaan met het werven van fondsen om de kinderen van KGVI te blijven steunen. Uw hulp daarbij is essentieel. Veel dank daarvoor!
Cor Hacking (voorzitter)
Nieuw: kies een project om te sponsoren
Het grootste deel van het geld dat stichting Jabulani Kids Zimbabwe inzamelt, besteedt het KGVI centrum aan vaste lasten, zoals medicijnen, eten en salarissen. Natuurlijk zijn er ook altijd specifieke projecten die apart gesponsord kunnen worden.
Voorbeelden van zulke projecten zijn het aanvullen van
de medicijnkast, de aanschaf van educatieve
boeken, reparatie van schoolmeubilair, of het bekostigen van een ziekenhuisbehandeling.Stichting Jabulani Kids Zimbabwe doet haar uiterste best om de besteding van uw gedoneerde geld zo inzichtelijk mogelijk te maken. Daarom informeren we u via de website en twee keer per jaar via deze nieuwsbrief. Jaarlijks geven we nog een overzicht van onze financiën en een
toelichting op de besteding van de donaties in ons
jaarverslag.
We horen vaak van onze donateurs dat het prettig is om een klein goed doel te steunen, juist omdat het zo zichtbaar is waar het geld naar toe gaat. Voortaan zullen we daarom ook dit soort specifieke projecten op onze website zetten met uitleg, foto’s en het benodigde bedrag. U kunt het bestuur laten weten wanneer u met een inzamelingsactie, sponsorloop, of eenmalige donatie een specifiek project wilt sponsoren. De projecten zijn slechts een greep uit de vele behoeften en wensen (groot en klein) die er zijn op het King George VI centrum. Neem gerust contact op om te overleggen over andere passende projecten.
Bijzondere activiteiten in het KGVI centrum
Twee oud-leerlingen van het KGVI centrum hebben het afgelopen half jaar bijzondere activiteiten ondernomen. Marvelous heeft een eigen radiostation opgezet. Samantha nam deel aan een Global Change Leaders programma van The Coady Institute in Canada.
I’m Marvelous Mbulo former
student and member of the Liyana schoolband.Finally we
managed to set up the equipment of the radio station.
The studio was set up in one of the rooms where we store
our music instruments. Speakers were installed on their
respective areas. The station is called radio fm,
meaning radio Farai and Marvelous. The radio started
functioning on the 29th of
February 2012 and it is still functioning well up to
present.
We have set programs from 6:30 am up to 6:00 pm everyday in the hostel area. At school it’s functional in the morning before lessons, at break time and during lunch as we avoid interrupting the school programs.We are working with almost 20 students paired in groups and they are very excited and of great help as we fit them in our programs. We meet every Fridays afternoon and assign them to work on different topics that they will present on their programs.
The radio has brought a big and amazing social network at KGVI and everybody loves the idea. We are very much working on upgrading our programs because we see ourselves as professionals.
My
name is Samantha
Nyereyemhuka a
former student of King George Vi Centre and now the
current Projects officer. I have been at King George VI
Centre since 1996 as a student and only got employed at
the Centre in 2003 after completing my studies in both
academics and professional studies.Firstly being nominated to one of the Global Change Leaders proved to me that l was highly capable of learning so as to bring about change in my society, community and country at large. This experience to me has been the mostly wonderful and amazing opportunity in my life as it enlightened me from the dark side of things to the lighter and brighter side of productivity and fruitfulness.
My experience as Global Change Leader brought about a lot of transformation to me as leader in my country and organization. From the very first day we started I was able to think out of the box. I never thought that there were so many things I am capable of doing, but because l was not aware, they were still hidden within me. l managed to identify who l was and what kind of a leader I am during the class sessions. I realized I have a lot of potential and influence that l can bring on to the table in order to achieve a goal.
As I continued the journey of the leadership program I was slowly brought out of the dark to identify the power that I had within in me. I learnt to appreciate the different types of leadership qualities and skills that one can attain having done the proper learning.
Advocacy was one the topics that l enjoyed most when we choose our elective topics. In this topic I managed to see and identify the loop holes and gaps that were there when l was advocating in my country. Certain procedures and channels have to be followed in order to achieve but what most tend to do is advocate without researching and weighing the pros and cons of the end result and the issue at stake. In this class we were taught to illustrate the issue at hand and draw out a simple flow chart as to how it would be handled. This was so amazing and interesting to see how much l used to leave out as unnecessary steps when they were in fact the most important of them all.
Most of the participants that l worked with in the various programs l was involved in, had graduated from high school and were engaged in a day care program which enhanced their independent living skills and at the same time job train them. This made me see how much we had to advocate for such initiatives back in my country and also to engage a lot of disabled people in all sectors of the society, community and country.
The more I went further with my journey, l managed to appreciate and get ideas as l visited many communities and organizations that cater for people living with disabilities in Toronto. It was so amazing to see how much work and effort is being put across to improve the lives of people living with disabilities and hence forth include them all activities being done. When l talked to the people that I meet I could see that they were full of enthusiasms and would not allow anything hinder them from achieving their goal. With this, it encouraged to go on and never give up.
Drawing closer to the end of my journey, I realized how important it is to communicate using the right powerful techniques such as power point, mere short speech and social media and internet. A lot of light was shed as to how I could convey a simple message but in turn have a lot of impact and bring about a lot of change at the same time.
This was a the most tremendous journey I had travelled ever in my life. I am going back to Zimbabwe full of knowledge and wisdom thanks to the Global Change Leaders Program. l am going to make a significant change in the way l used to do things.
Dans op KGVI
Met mijn ogen dicht waan ik me weer even op een doordeweekse ochtend in Zimbabwe, Bulawayo.
Ik word wakker van de gospelmuziek van onze buurman Knowledge en op de gang begroet ik de dove buurmeiden die met hun takkenbezem de vloer vegen. Ik eet mijn oats en maak me klaar voor de dag.
Over het schoolplein loop ik in de warmte door het rode stof naar de school en word van alle kanten vrolijk begroet door de leerlingen. De eerste groep is er al klaar voor. Vol enthousiasme begroet de groep peuters me en gaan we in de kring voor een warming up. De muziek is nog niet aan of iedereen staat uitbundig te bewegen. Ook de juf en een paar aanwezige moeders hebben er zin in.
In een groep met kinderen van een jaar of zeven zijn er kinderen die nog nooit hebben gedanst omdat ze in een rolstoel zitten. Ze vinden het geweldig om te bewegen op muziek en in no time zitten ze weer te swingen en gaan de rolstoelen heen en weer. Het is zo simpel maar zo dankbaar om al die kids te zien genieten van een half uurtje vrij bewegen. En ze zijn inventief. Een jongen die door spasme zijn handen niet naar zijn schouders kan bewegen beweegt in plaats daarvan zijn kin naar zijn schouders. Ze
bedenken
het allemaal zelf.In de middag komen er groepjes kinderen die hebben gekozen voor dans als een soort naschoolse activiteit. Bij de start van het trimester heb ik verschillende groepjes gemaakt. Dat leek handig, maar sommige kinderen staan rustig elke dag weer klaar om te gaan dansen.
Op vrijdag aan het eind van de dag is er het door mij heel oneerbiedig genoemde ‘kneuzenklasje’, door de jongeren zelf opgezet. Een paar kinderen in rolstoelen, een meisje met krukken en nog een moeizaam lopend meisje, allemaal willen ze ook dansen. Ze zijn duidelijk, optreden willen ze niet. Samen maken we een choreografie die ontstaat vanuit een moderne bewegingsfrase uitgevoerd op een saai kantoor. Maar ze willen ook swingen en vinden een bepaald nummer van Gloria Estefan zo leuk, dus dat moet er ook nog in worden
verwerkt. Op het saaie kantoor vallen ze in slaap en
worden wakker op een tropische plek en swingen daarop
vrolijk de pan uit. Als de dans af is geven ze aan dat
ze misschien toch wel op de laatste schooldag op willen
treden. En dat gebeurt, aangemoedigd door schoolgenoten
zitten daar op het podium vijf dansers die er helemaal
voor gaan. Zonder gene en vol vertrouwen laten zij hun
dans zien. Ik ben trots op hen en op de reacties van
anderen die het een overwinning vinden dat daar op het
podium een paar pubers met allerlei verschillende
handicaps zich hebben laten zien met behulp van hun
eigen lijf.
Ik doe mijn ogen weer open en betrap mezelf op wat traantjes. Het was een mooie periode met zulke bijzondere, krachtige, mooie mensen, die door het snelle alledaagse leventje van Amsterdam af en toe wordt vergeten…
Maartje Man
Ik ben dansdocent en leerkracht. In februari 2011 vertrok ik met mijn vriend Bram naar Afrika om een half jaar door verschillende landen in zuidelijk Afrika te reizen en bij toeval te eindigen in Zimbabwe. We kwamen terecht op KGVI waar ik danslessen heb gegeven. Daarnaast heb ik een workshop over onderwijs ontwikkeld en gegeven aan de leerkrachten van de basisschool.
Waarom doneert u? Donateurs vertellen waarom zij doneren aan JKZ
Tijdens je vakantie denk je meestal niet vaak aan het wereldnieuws. Even niet de dagelijkse krant of het journaal met soms de meest verschrikkelijke gebeurtenissen zoals momenteel in een land als Syrië. De crisis in Europa, Nedcar wel of geen doorstart, de oplopende werkeloosheid, of weer een vertrekkende directeur met een miljoenenbonus. Gelukkig denken we niet de hele dag aan deze soms aangrijpende gebeurtenissen waar wij als buitenstaander vaak niets aan kunnen veranderen. Het geeft wel aan dat er veel onrecht in de wereld is.
Tijdens onze fietsvakantie langs de Loire in Frankrijk was het fijn om er even tussenuit te zijn. Heerlijk genieten van de natuur met zijn uitgestrekte koren- en maïsvelden, de jonge bladeren aan de bomen en de vogels horen fluiten tijdens onze fietstochten. En dan weer thuiskomen in een van onze vriendelijke Franse kampementen.
Ook bij Jabulani Kids sta je niet dagelijks stil, maar het is wel heel belangrijk dat er mensen zijn die zich hier voor inzetten. In dit centrum worden de kansarme kinderen van Zimbabwe basale vaardigheden bijgebracht en wordt getracht ze een plaatsje in de maatschappij te laten bemachtigen.
Onze dochter Mirjam is sinds korte tijd bij deze organisatie betrokken. Ze houdt zich bezig met het zoeken van sponsoren. Tijdens het 10-jarig jubileum in Amsterdam van Jabulani Kids hebben we een film gezien over het reilen en zeilen van het centrum. We hebben kunnen zien wat deze stichting in de afgelopen 10 jaar zoal gerealiseerd heeft, echt enorm.
Hierdoor heeft Mirjam ook ons enthousiast weten te maken en hebben we besloten JKZ te steunen. Het “fijne” van het doneren aan dit project is dat je zeker weet dat al het geld op de goede bestemming komt. We hopen dan ook dat meerdere mensen ons voorbeeld zullen volgen.
Ton & Tiny Tervoort
Op 22 maart is Tim geboren, zoon van Sandra en Patrick Rietveld. Omdat Tim al 2 grote broers heeft en de familie Rietveld na 2 jongens al genoeg spullen in huis heeft voor Tim, besloten ze om op het kraamfeest van Tim geen cadeaus te vragen maar geld voor JKZ. Het kraamfeest was gezellig en er werd gul gegeven voor JKZ. In totaal ontving JKZ een bedrag van €620,-. We willen Sandra en Patrick en alle gulle gevers hartelijk danken voor dit mooie bedrag.
Afgelopen jaar nam het bestuur van JKZ afscheid van Hilda van der Stok. Hilda heeft JKZ mede opgericht en is daarna elf jaar lang bijzonder actief geweest in het bestuur. Jarenlang was zij onze penningmeester en vicevoorzitter. Hiermee had zij een cruciale rol binnen de stichting. Gelukkig blijft zij actief via de Raad van Advies. Lees hieronder haar afscheidsbrief.
Eind 2011 heb ik besloten om na 11 jaar te stoppen als bestuurslid van JKZ. Met pijn in mijn hart, want JKZ voelt wel als ons “ kindje”, dat ik geboren heb zien worden, dat ik meegeholpen heb om vorm te geven en te laten groeien. Het voelt natuurlijk ook een beetje als in de steek laten, maar JKZ en KGVI zullen altijd een bijzonder plekje in mijn hart houden. Via de Raad van Advies wil ik betrokken blijven en het dus niet helemaal loslaten. Het was een mooi afscheid waar ik met heel veel plezier op terug kijk. Eerst onze jubileumreis naar Zimbabwe en later een fantastisch jubileumfeest ter ere van ons tienjarig bestaan.
![]()
Wat
was het geweldig om weer terug te zijn in KGVI. Kinderen
die ons blij en enthousiast om de nek vielen,
medewerkers die ons uitbundig begroetten en Inez die ons
warm verwelkomde. We werden weer opgenomen in de grote
KGVI-familie en ik besefte weer hoe bijzonder het is om
zo ver van Nederland vrienden te hebben en een plek waar
je mag komen en deel mag zijn van hun leven. Het werd
een reis met vele emoties. Herinneringen aan de eerste
keer dat ik in KGVI kwam (in 1999) en werkzaam was als
fysiotherapeut. Ontmoetingen met oude bekenden en
prachtige nieuwe momenten met de kinderen en de staf. We
werden getrakteerd op een geweldige show van de kinderen
waar ik met tranen in mijn ogen van heb genoten. Het is
bewondering, trots en respect dat me elke keer weer
overvalt als ik deze kwetsbare kinderen zo zelfverzekerd
zie zingen, dansen of muziek maken. Zichzelf wassen en
aankleden en elkaar helpen waar het nodig is.
De sfeer in het centrum is goed en met eigen ogen konden we zien dat Inez en haar staf de afgelopen jaren niet hebben stil gezeten. Hun onvermoeibare inzet voor deze kinderen is duidelijk zichtbaar en voelbaar. Er zijn veel leuke initiatieven tot uitvoer gekomen, zoals een beautysalon gerund door de dove kinderen van het centrum. Een computerlokaal met nieuwe computers, een naaiatelier met tweedehands naaimachines, waar kinderen prachtige tassen maken die ze verkopen. En dit naast het dagelijks runnen van het centrum, de zorg voor de kinderen, en het behouden van een goede werksfeer voor de staf wat ook de nodige inzet vereist.
Want de politieke onrust en instabiele economie is ook hier zeker merkbaar. Het land is grillig. Politici die niet betrouwbaar zijn en van wie het altijd afwachten is of ze doen wat ze zeggen. De economie die met de invoer van de Amerikaanse dollar stabieler moet worden, maar het voor de mensen onbetaalbaar maakt de dagelijkse benodigdheden te kopen. En zelfs het weer dat van een zonnige dag opeens omslaat in een hevige regenbui en het terrein van KGVI blank zet. Er blijven zorgen in Zimbabwe en voor KGVI. Er blijft hulp nodig voor KGVI en de financiële ondersteuning vanuit JKZ zal zeker in de toekomst nodig blijven.
Ik ben er trots op dat we de stichting zijn begonnen. Vol jeugdig enthousiasme en vooral met heel veel daadkracht, ambitie en plezier. Ik ervaar een warme band met alle bestuursleden, omdat we allemaal iets delen: onze liefde voor KGVI. Ik ben ook heel trots op wat we in al die jaren hebben bereikt. Het is ongelooflijk hoe we in de afgelopen jaren gegroeid zijn. Het eerste jaar waarin we blij waren met elk tientje dat binnenkwam, werd opgevolgd door jaren waarin we tienduizenden euro’s ophaalden. Het was geweldig om deze mooie jaren met elkaar te delen en te vieren met een jubileumfeest. Het was bijzonder om met zoveel trouwe sponsors en vrienden van JKZ bij elkaar te zijn en te beseffen dat zoveel mensen om KGVI geven. Ik heb er vertrouwen in dat het bestuur van JKZ de stichting verder zal leiden en genoeg geld blijft ophalen om KGVI te steunen. En dat KGVI zal blijven bestaan om deze fantastische kinderen een toekomst te geven.
Lieve (oud-)bestuursleden, bedankt voor deze mooie jaren samen. Sponsors, bedankt voor jullie vertrouwen in ons.
Hartelijke groet,
Hilda van der Stok
Ik doe mijn ogen weer open en betrap mezelf op wat traantjes. Het was een mooie periode met zulke bijzondere, krachtige, mooie mensen, die door het snelle alledaagse leventje van Amsterdam af en toe wordt vergeten…
Maartje Man
Ik ben dansdocent en leerkracht. In februari 2011 vertrok ik met mijn vriend Bram naar Afrika om een half jaar door verschillende landen in zuidelijk Afrika te reizen en bij toeval te eindigen in Zimbabwe. We kwamen terecht op KGVI waar ik danslessen heb gegeven. Daarnaast heb ik een workshop over onderwijs ontwikkeld en gegeven aan de leerkrachten van de basisschool.
Het verschil
Waarom doneert u? Donateurs vertellen waarom zij doneren aan JKZ
Tijdens je vakantie denk je meestal niet vaak aan het wereldnieuws. Even niet de dagelijkse krant of het journaal met soms de meest verschrikkelijke gebeurtenissen zoals momenteel in een land als Syrië. De crisis in Europa, Nedcar wel of geen doorstart, de oplopende werkeloosheid, of weer een vertrekkende directeur met een miljoenenbonus. Gelukkig denken we niet de hele dag aan deze soms aangrijpende gebeurtenissen waar wij als buitenstaander vaak niets aan kunnen veranderen. Het geeft wel aan dat er veel onrecht in de wereld is.
Tijdens onze fietsvakantie langs de Loire in Frankrijk was het fijn om er even tussenuit te zijn. Heerlijk genieten van de natuur met zijn uitgestrekte koren- en maïsvelden, de jonge bladeren aan de bomen en de vogels horen fluiten tijdens onze fietstochten. En dan weer thuiskomen in een van onze vriendelijke Franse kampementen.
Ook bij Jabulani Kids sta je niet dagelijks stil, maar het is wel heel belangrijk dat er mensen zijn die zich hier voor inzetten. In dit centrum worden de kansarme kinderen van Zimbabwe basale vaardigheden bijgebracht en wordt getracht ze een plaatsje in de maatschappij te laten bemachtigen.
Onze dochter Mirjam is sinds korte tijd bij deze organisatie betrokken. Ze houdt zich bezig met het zoeken van sponsoren. Tijdens het 10-jarig jubileum in Amsterdam van Jabulani Kids hebben we een film gezien over het reilen en zeilen van het centrum. We hebben kunnen zien wat deze stichting in de afgelopen 10 jaar zoal gerealiseerd heeft, echt enorm.
Hierdoor heeft Mirjam ook ons enthousiast weten te maken en hebben we besloten JKZ te steunen. Het “fijne” van het doneren aan dit project is dat je zeker weet dat al het geld op de goede bestemming komt. We hopen dan ook dat meerdere mensen ons voorbeeld zullen volgen.
Ton & Tiny Tervoort
Kraamfeest Tim
Op 22 maart is Tim geboren, zoon van Sandra en Patrick Rietveld. Omdat Tim al 2 grote broers heeft en de familie Rietveld na 2 jongens al genoeg spullen in huis heeft voor Tim, besloten ze om op het kraamfeest van Tim geen cadeaus te vragen maar geld voor JKZ. Het kraamfeest was gezellig en er werd gul gegeven voor JKZ. In totaal ontving JKZ een bedrag van €620,-. We willen Sandra en Patrick en alle gulle gevers hartelijk danken voor dit mooie bedrag.
Afscheid Hilda van der Stok
Afgelopen jaar nam het bestuur van JKZ afscheid van Hilda van der Stok. Hilda heeft JKZ mede opgericht en is daarna elf jaar lang bijzonder actief geweest in het bestuur. Jarenlang was zij onze penningmeester en vicevoorzitter. Hiermee had zij een cruciale rol binnen de stichting. Gelukkig blijft zij actief via de Raad van Advies. Lees hieronder haar afscheidsbrief.
Eind 2011 heb ik besloten om na 11 jaar te stoppen als bestuurslid van JKZ. Met pijn in mijn hart, want JKZ voelt wel als ons “ kindje”, dat ik geboren heb zien worden, dat ik meegeholpen heb om vorm te geven en te laten groeien. Het voelt natuurlijk ook een beetje als in de steek laten, maar JKZ en KGVI zullen altijd een bijzonder plekje in mijn hart houden. Via de Raad van Advies wil ik betrokken blijven en het dus niet helemaal loslaten. Het was een mooi afscheid waar ik met heel veel plezier op terug kijk. Eerst onze jubileumreis naar Zimbabwe en later een fantastisch jubileumfeest ter ere van ons tienjarig bestaan.
De sfeer in het centrum is goed en met eigen ogen konden we zien dat Inez en haar staf de afgelopen jaren niet hebben stil gezeten. Hun onvermoeibare inzet voor deze kinderen is duidelijk zichtbaar en voelbaar. Er zijn veel leuke initiatieven tot uitvoer gekomen, zoals een beautysalon gerund door de dove kinderen van het centrum. Een computerlokaal met nieuwe computers, een naaiatelier met tweedehands naaimachines, waar kinderen prachtige tassen maken die ze verkopen. En dit naast het dagelijks runnen van het centrum, de zorg voor de kinderen, en het behouden van een goede werksfeer voor de staf wat ook de nodige inzet vereist.
Want de politieke onrust en instabiele economie is ook hier zeker merkbaar. Het land is grillig. Politici die niet betrouwbaar zijn en van wie het altijd afwachten is of ze doen wat ze zeggen. De economie die met de invoer van de Amerikaanse dollar stabieler moet worden, maar het voor de mensen onbetaalbaar maakt de dagelijkse benodigdheden te kopen. En zelfs het weer dat van een zonnige dag opeens omslaat in een hevige regenbui en het terrein van KGVI blank zet. Er blijven zorgen in Zimbabwe en voor KGVI. Er blijft hulp nodig voor KGVI en de financiële ondersteuning vanuit JKZ zal zeker in de toekomst nodig blijven.
Ik ben er trots op dat we de stichting zijn begonnen. Vol jeugdig enthousiasme en vooral met heel veel daadkracht, ambitie en plezier. Ik ervaar een warme band met alle bestuursleden, omdat we allemaal iets delen: onze liefde voor KGVI. Ik ben ook heel trots op wat we in al die jaren hebben bereikt. Het is ongelooflijk hoe we in de afgelopen jaren gegroeid zijn. Het eerste jaar waarin we blij waren met elk tientje dat binnenkwam, werd opgevolgd door jaren waarin we tienduizenden euro’s ophaalden. Het was geweldig om deze mooie jaren met elkaar te delen en te vieren met een jubileumfeest. Het was bijzonder om met zoveel trouwe sponsors en vrienden van JKZ bij elkaar te zijn en te beseffen dat zoveel mensen om KGVI geven. Ik heb er vertrouwen in dat het bestuur van JKZ de stichting verder zal leiden en genoeg geld blijft ophalen om KGVI te steunen. En dat KGVI zal blijven bestaan om deze fantastische kinderen een toekomst te geven.
Lieve (oud-)bestuursleden, bedankt voor deze mooie jaren samen. Sponsors, bedankt voor jullie vertrouwen in ons.
Hartelijke groet,
Hilda van der Stok
 |
  |
Copyright © Stichting Jabulani Kids Zimbabwe.
Reacties op de inhoud? E-mail naar: info@jabulanikids.nl contact | disclaimer |